ถึงเบื่อก็ต้องทำ

เวลาที่เด็กๆ ไม่อยู่ คือช่วงเวลาทอง ต้องรีบทำหลายสิ่งที่อยากทำ โดยเฉพาะการตัดผ้า ที่ขมมี่ต้องทำเฉพาะเวลาที่เด็กไม่อยู่เท่านั้น อันตรายอย่างยิ่ง

การตัดผ้าเป็นงานที่น่าเบื่อ บ่นไปก็เท่านั้น ยังไงก็ต้องทำ พอคิดจะตัดผ้า ก็ต้องเอาผ้าทุกแบบที่เตรียมจะทำ มาต่อคิวตัด ไหนๆ จะตัดทั้งที ขมมี่ชอบตัดให้มันเสร็จๆไปเลยทีเดียว ตามคติประจำใจของขมมี่ "ตัดผ้าเสร็จก็ถือว่างานเสร็จไปแล้วครึ่งนึง"

บ้านแคบไปในบัดดล

ไหนจะแพทเทิร์น ไหนจะผ้า ไหนจะแผ่นรองตัด ผ้ากาว ใยสังเคราะห์ กรรไกร คัตเตอร์ ปากกาเคมี ไม้ทัดเล็ก สายวัด แถมเครื่องคิดเลขด้วย เย้อะ แย๊ะ เต้มไปหมด รู้แล้วใช่มั๊ยละว่าทำไมขมมี่ถึงไม่ชอบการตัดผ้า และทำไมต้องทำให้เสร็จเป็นวันๆ ไป อยากมีบ้านกว้างๆ จัง แต่ถึงบ้านจะกว้างซักแค่ไหน ขมมี่ก็กระจายของเต็มได้แน่นอน ฮ่าฮ่า

สมุดโน๊ตพาเพลิน

สัปดาห์ที่แล้ว ง่วนอยู่กับการผลิตเจ้าสมุดโน๊ต 4 เล่มนี่แหละ ก็เลยไม่ค่อยมีเวลาไปทำอย่างอื่นรวมทั้งอัพบล็อคด้วย งาน made to order ก็มีดีอย่างเสียอย่าง ข้อดีตรงที่เรารับทรัพย์เข้ากระเป๋าก่อน อุ่นใจว่าลูกค้าไม่มีเปลี่ยนใจแน่นอน แต่ข้อเสียก็มีนะ พอเราได้กะตังค์เขามาแล้วมันจะไม่ค่อยกระตือรือร้นซักเท่าไหร่ แต่ก็ต้องรีบ ขมมี่ตั้งเดทไลน์ให้กับตัวเองว่างานชิ้นนี้ต้องเสร็จภายในกี่วัน เพราะกลัวคุณลูกค้ารอนาน พาลจะเลิกคบหากันไปนะสิ

ส่วนการผลิตสินค้าเพื่อวางขายเป็นรอบๆ ก็มีข้อดี ขมมี่จะอยากทำให้เสร็จไวไว อยากลงคอลเลคชั่นใหม่ ลูกค้าจะได้เห็นของใหม่ๆ บ้าง แต่ข้อเสียที่คิดว่าทุกคนก็คงเป็นเหมือนกัน คือ แอบลุ้นในใจว่า แล้วของจะขายได้มั๊ยน๊อ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น จะขายได้หรือไม่ได้ก็ต้องทำ เพราะคุณลูกค้าจะได้รู้ว่า ขมมี่ทำอะไรได้บ้าง บางทีเขาอาจจะอยากได้มานานแระ แต่หาซื้อไม่ได้ หรือไม่กล้าสั่งเพราะกลัวว่าทำไม่เป็น อะไรอย่างเงี้ย เพราะฉะนั้นอย่าอยู่เฉย กลับไปทำงานต่อซะไป๊ จะได้มีของมาอวดเพื่อนๆ อีกน๊า

ที่คั่นหนังสือน่ารักไม่เหมือนใคร

กระเป๋าแมวพันปี

เริ่มต้นเย็บกระเป๋ารูปแมวเหมียวไว้ใบนึง เริ่มไว้นานหลายเดือนแล้ว เตรียมชิ้นส่วนต่างๆ เอาไว้ครบ ทั้งตัวกระเป๋า สายกระเป๋า กระเป๋าซิบรูด ควิลท์เสร็จแล้ว แอปพลิเก้รูปแมวค้างไว้ครึ่งนึง แอปเสร็จก็เหลือแต่ประกอบร่างเข้าด้วยกันให้เป็นตัวกระเป๋า แต่บางทีก็มีงานเข้า จำต้องวางมือจากกระเป๋าแมวไว้ก่อน บางทีได้หนังสืองานฝีมือมาใหม่ ก็เห่อ (เหะๆ) หันไปเย็บตามหนังสือ กระเป๋าเหมียวก็ถูกดองทิ้งไว้จนได้ที่ ก่อนปีใหม่ตั้งใจแล้วว่าจะเคลียร์ใบนี้ให้เสร็จจะได้เริ่มงานใหม่ๆ ต้อนรับปีใหม่

พอหยิบกระเป๋าแมวมาแอปต่อให้เสร็จ คุณสามีมาเห็นเข้า ดันมาค่อนแคะว่า "กระเป๋าแมวพันปี ยังไม่เสร็จอีกเหรอ" แม๊ มันยิ่งเจ็บใจ ต้องทำให้เสร็จบัดเดี๋ยวนี้ ในที่สุดก็ปั้นจนเสร็จ เก็บงานเรียบร้อยด้วยนะ ไม่อยากจะคุย.......เชิญยล ณ บัดนาว

ปล. ตอนนี้กระเป๋าแมวใบน้อย ไปอยู่ในความดูแลของเพื่อนนอแล้วจ้า เมี้ยว

สุขสันต์วันเด็ก

เมื่อครั้งยังเด็ก ใจอยากเสกให้ตัวเองโตไวไว จะได้มีอิสระโบยบิน ไม่อยู่ภายใต้กรอบใดๆ
ครั้นโตถึงวัยต้องโผบินตามลำพัง ท้องฟ้าที่เห็นกลับไม่สดใส บ้างแดด บ้างฝน บ้างหมองหม่น
ใยไม่เหมือนท้องฟ้าในวัยเยาว์ อยากย้อนเวลากลับไปเป็นเด็กอีกที วันๆ ไม่ต้องคิดไรมาก
เรียน เล่น ยิ้ม หัวเราะ โดนตี (อุ่ย) ร้องไห้กันไป ประเดี๋ยวก็กลับไปหัวเราะได้อีก
โลกของเด็กช่างดีจัง...........สุขสันต์วันเด็กนะจ๊ะทุกคน

My Book, My Inspiration III

สวัสดีปีใหม่นะคะทุกคนที่หลงเข้ามา ขอให้เริ่มต้นศักราชใหม่ ด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข ตลอดวัน ตลอดเว
ปีใหม่นี้ใครมีโปรเจคใหม่ๆ กันบ้างคะ ขมมี่ก็มีโปรเจคมากมายเต็มขมองน้อยๆ นี้เลยคะ เสียแต่ว่า ของพร้อม แต่คนไม่พร้อมนี่สิ ฮา ฮา ฮา

สำหรับปีที่ผ่านไป หลายสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งกับตัวเองและคนรอบข้าง ทำเอาขมมี่ปวดเศียรเวียนเฮดไปไม่น้อย แต่รู้มั๊ยคะเวลาเครียดทีไร หยิบหนังสืองานฝีมือเหล่านี้มากองไว้ข้างๆ นั่งพลิกดูไปทีละหน้า ทีละเล่ม ความทุข์ ความเครียดต่างๆ ที่เจอ ก็หายไปชั่วขณะ แล้วหลังจากนั้นก็จะบ้าพลังอย่างมาก หอบข้าวของออกมากทำนู่นทำนี่ เยอะแยะไปหมด จนต้องบอกตัวเองว่า ค่อยๆ ทำทีละอย่าง อย่าโลภ

วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่หอบหนังสือออกมาเชยชมอีกครั้ง แต่ไม่ใช่เพราะความเครียดหรือความเศร้า แค่อยากได้แรงบันดาลใจเริ่มต้นสิ่งใหม่ในรอบปี จิบชาไป ชมหนังสือไป อะไรจะเพลินไปกว่านี้.....

ชาแอปเปิ้ลกลิ่นโปรด