วันพฤหัสบดีที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2555

ไม่ได้บ้าของนอกนะ แต่มันดีกว่าจริงๆ

เพิ่งได้เห็นความแตกต่างอย่างชัดเจนของไหมปักไทย (ชื่อ 2 พยางค์) กับไหมสัญชาติฝรั่งเศส (ชื่อ 3 พยางค์) ที่ใช้มาตั้งแต่จำความได้ ปักงานค้างอยู่ แต่ไหมนอกดันหมด ต้องไปเสาะหาสีใกล้เคียงมาทดแทน ตระเวณหาซื้อตามร้านค้าและในห้างไม่มี ได้คำตอบเดียวกันว่า บริษัทที่นำเข้าเดิมเขาเลิกนำเข้าแล้ว เปลี่ยนมานำเข้าไหมอีกยี่ห้อที่มีชื่อเหมือนกล้องถ่ายรูป (ชื่อ 3 พยางค์) ร้านทั่วๆ ไปก็มีแต่ไหมไทยขายทั้งนั้น จำใจซื้อมาเพื่อให้งานจบ

ขมมี่พบความแตกต่างเมื่อได้ลองปักเดินเส้นเป็นตัวหนังสือ ปกติขมมี่จะปักไปเลาะไป ถ้าหากปักแล้ว โค้งตัวหนังสือไม่สวยก็จะเลาะออกเลี้ยวใหม่ จนกว่าจะได้องศาที่พอใจ ไหมไทยเลาะแค่เพียงครั้งสองครั้ง เส้นไหมแตกเป็นฝอยกระจุยกระจายต้องเลาะออกเยอะกว่าเดิมเพื่อตัดไหมที่แตกออกแล้วซ่อนปลายไหมไว้ด้านหลัง ทำให้เสียเวลาและหุดหิดอย่างยิ่ง ยังดีนะที่เหลืองานต้องปักแค่นิดเดียว จะเอาไหมนอกสีใกล้เคียงมาปัก ก็เกรงว่าสีจะโดด งานไม่ต่อเนื่อง พยายามต่อไปให้งานจบ เดี๋ยวขึ้นงานชิ้นใหม่ เอาไหมนอกสีอื่นเลยปักง่ายกว่ากันเย๊อะ


เล่ามาตั้งนาน เดาออกมั๊ยคะว่า ไหมแต่ละยี่ห้อมีชื่ออะไรบ้าง ใครทายถูกมารับรางวัลกับขมมี่นะคะ

วันจันทร์ที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2555

เมื่อขมมี่ ริอ่านเย็บที่นอนให้ลูก

ขอท้าวความถึงที่มาที่ไปของโปรเจ็คนี้กันก่อนนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า ทุกครั้งที่ปิดเทอมของหนูๆ ครอบครัวเราจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกันเทอมละครั้ง จะค้างกี่คืนก็แล้วแต่ แต่ทุกที่ๆไป ห้องพักเค้าจะมีเตียงใหญ่คิงส์ไซส์ พ่อแม่ลูกต้องอัดกันอยู่บนนั้น (เนื่องจากอิแม่ งก ไม่ยอมจ่ายตังค์ค่าเตียงเสริม) ใครมีลูกคนเดียวก็แล้วไป แต่บ้านเรามี 2  ดิ้นเก่งทั้งคู่ แต่พี่ชายเนี่ยแรงเยอะ ดิ้นเอาขามาพาดน้อง น่าสงสาร ต้องเอาผ้าห่มมาปูที่พื้นให้น้องนอน ยิ่งน่าสงสารเข้าไปใหญ่

คุณแม่ขมมี่ลองเดินหาที่นอนปิคนิคหลายต่อหลายที่แล้ว ไม่ถูกใจซักกะที บ้างก็ใหญ่ไป บ้างก็บางเฉียบเหมือนผ้าห่ม (งั้นชั้นเอาผ้าห่มปูนอนก็ได้ย่ะ) เมื่อไม่มีอันไหนถูกใจ ก็เย็บเองซะเลยสิ ปะ หาอุปกรณ์กัน
สิ่งที่ต้องเตรียมได้แก่ ผ้าดิบอย่างหนา หนาที่สุดเท่าที่จะหาได้ (ขอเตือนไว้ก่อนนะ ยิ่งหนายิ่งเย็บยาก) นุ่นหรือใยอัดสังเคราะห์ เข็มเย็บอันใหญ่ๆ ด้าย และใจสู้ไม่ถอยเพื่อลูกน้อยของเรา

ขนาดที่นอนที่ขมมี่ต้องการ ความกว้างของที่นอนอยู่ที่ 60 ซม. ส่วนความยาว กะไว้ที่ 120 ซม. ทำเป็นที่นอนพับ ต้องเย็บแผ่นเล็กๆ ขนาด 60*40 ซม. 3 แผ่นต่อกัน แต่เราจะทำเผื่อไว้อีกแผ่นเอาไว้เสริมเวลาลูกโตอีกนิด ค่อยต่อเพิ่มอีกแผ่น จะได้ความยาวทั้งหมดที่ 160 ซม.

เริ่มกันเลยค่ะ


ตัดผ้าขนาดที่ต้องการ


โพ้งริมให้เรียบร้อยทุกด้านจะได้ไม่รุ่ย รุงรัง


ก่อนจะเย็บใช้เข็มหมุดกลัดไว้เป็นระยะ จะได้ไม่เบี้ยว


อย่าลืมเปลี่ยนเข็ม เป็นเข็มสำหรับเย็บผ้าหนา


พร้อมแล้ว เหยียบโลด


ช่วงเลี้ยว ช่วยเบาฝีเท้าหน่อยนะคะ

ก่อนจบแต่ละชิ้นงาน อย่าลืมเผื่อช่องไว้กลับผ้าและยัดนุ่น กว้างๆ หน่อยนะคะ ตอนยัดนุ่นจะได้ไม่ลำบาก


เตรียมอุปกรณ์ยัดนุ่น


สิ่งที่ขาดไม่ได้ระหว่างการยัดนุ่นคือผ้าคาดปากค่ะ ต้องใส่ทุกครั้งนะคะ ถ้าไม่มีฮัดชิ้วตลอดเลยเรา ถ้าใครใช้ใยสังเคราะห์ยัดที่นอนก็ยัดได้เลย แต่ถ้าใครใช้นุ่น เอามาตากแดดก่อน แล้วใช้ไม้ตีไล่ขี้ฝุ่นซักนิด ก็ดีนะคะ


ยัดแน่นๆ ไว้ก่อนนะคะ เดียวจะยุบอีกเยอะ แล้วเย็บปิดเลย


เมื่อเย็บปิดแล้ว จะได้ชิ้นที่นอนหน้าตาเหมือนหมอนอ้วนๆ ให้ใช้ปากกามาร์คจุดไว้ระยะเท่าๆ กัน ทั้งด้านหน้าและหลัง สำหรับการเย็บรั้งให้เป็นแผ่นที่นอน


ที่นอนแผ่นไม่ใหญ่มาก มาร์คไว้ 6 จุดก็พอค่ะ


 ใช้ด้ายซัก 3-4 เส้น ปักลงไปทะลุข้างล่าง
แล้วแทงกลับมาที่จุดเดิม เสร็จแล้วมัดปมไว้ให้แน่น


เย็บแต่ละชิ้นเสร็จแล้ว ก็เอามาเย็บต่อกัน
ขั้นตอนนี้ล่ะยากสุด เล่นเอานิ้วระบม ขนาดใส่ปลอกนิ้วแล้วนะเนี่ย


พอพับแล้วเป็นแบบนี้ค่ะ


ลูกสาวมาลองนอนหน่อยซิจ๊ะ


ภารกิจนี้ สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี คุณแม่ขมมี่แสนจะภูมิใจ


วันเสาร์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2555

สุขสันต์วันเกิดนะคะลูกชาย

ถึง น้องอะตอม

      จากวันนั้นถึงวันนี้ เรารู้จักกันมา 6 ปีแล้วนะคะน้องอะตอม ตั้งแต่ลูกเกิดมา ไม่มีวันไหนที่แม่ไม่รักลูกเลย


                                                      จะรักกันตลอดไปนะ

                                                       คุณแม่ขมมี่


วันพุธที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2555

อย่างงี้มันหมายความว่ายังไงคะลูก

เวลาที่ลูกๆ อยู่บ้านกับแม่ สิ่งที่เบื่อมากที่สุดคือ เค้าชอบตีกันทุกๆ 5 นาที หรืออาจจะถี่กว่านั้น พอคนนึงเริ่มร้องไห้ อีกคนก็จะร้องบ้าง พร้อมกับโบ้ยอีกฝ่ายว่าเป็นคนเริ่มก่อน พี่ชายบ้านนี้เป็นพี่ชายที่ไม่มีการยอมน้องสาวเลยแม้แต่น้อย ตีมาก็ตีกลับ กวนมาก็ข่วนใส่ แง่ง....ง  ส่วนน้องสาวก็ไม่เบาชอบกวนประสาท ยั่วโมโหเก่งเป็นที่สุด เวลาที่สองคนจะปรองดองกันได้ เป็นเวลาที่เค้ารวมหัวกันเล่นซน

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่สองคนทะเลาะกัน ที่มาที่ไปแม่ไม่รู้ แต่ไอ้อ้วนพี่ชายร้องห่มร้องไห้มาฟ้องแม่ว่า
 "ลินตาน่ะ เด็กอะไรก็ไม่รู้ ไม่รู้จะเกิดมาในโลกนี้ทำไม"  เรื่องใหญ่ละสิ แม่ต้องรีบเคลียร์ ต้องมาแอบกระซิบพี่ชายว่า น้องยังเล็ก ยังไม่รู้ประสา (ทั้งที่จริง โคตรจะรู้ประสาและโตมากแล้ว) ปล่อยๆ เค้าไปเถอะลูก น้องจะได้เงียบ แม่รำคาญ พี่ชายก็ยังไม่ยอมอยู่ดี

แม่ เลยถามว่า ถ้าไม่มีน้องแล้วหนูจะเล่นกับใคร
อะตอม : หนูเล่นกับแม่ก็ได้

งั้นแม่ขอถามอะตอมหน่อยนะคะลูก......

เวลาขึ้นบนบ้าน ทำไมต้องให้น้องสาวไปด้วย

เวลาเล่นซน ทำไมต้องให้น้องเป็นคนนำ

เวลาไปวิ่งเล่น ทำไมต้องให้น้องไปด้วย

เวลาขอขนม ทำไมต้องขอไปเผื่อน้องทุกครั้ง 

เวลาตื่นนอน ทำไมต้องชะโงกไปที่เตียงนอนน้องทุกเช้า









..................................แล้วอย่างนี้มันหมายความว่าไงคะลูก.................................