หนูอยากเป็นชาวนา

สืบเนื่องจากเหตุการณ์น้ำท่วมที่ผ่านมา ใครๆ ต่างพากันอพยพหนีน้ำกันไปคนละทิศละทาง บ้างไปชลบุรี   บ้างไปหัวหิน กลับมาคราวนี้เชื่อว่าทุกคนแอบคิดว่า ถ้าปีหน้าน้ำท่วมอีกเราจะไปอยู่ที่ไหน แล้วถ้าเป็นเหมือนในคำทำนายที่เขาว่าต่อๆ กันมาว่าอนาคตกรุงเทพจะจมน้ำไม่เหลือเลย แล้วเราจะไปอยู่ที่ไหนกันดี ใครที่พอมีสะตุ้งสะตางค์เริ่มมองหา บ้านหลังที่ 2, 3 หรือ 4 ก็แล้วแต่กำลังทรัพย์ ขมมี่ก็แอบคิดกับเค้าเหมือนก๊าน ถ้าน้ำท่วมมาเราจะไปซุกหัวอยู่มุมไหนของประเทศไทย หรือถ้าไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก ยามแก่ตัวมาจะอยู่กรุงเทพไปอีกนานซักแค่ไหน

นั่งจับเข่าคุยกับคุณซะมีว่า อยากมีที่เล็กๆ ซักผืน อารมณ์ท้องทุ่งนาแบบชาวเหนือ จะมีปัญญามั๊ยคะคุณพี่   คุณซะมีเลยจัดแจงเสาะหาให้ ครั้นจะขึ้นเหนือก็ไกล ต้องมีคนดูแล แถมยังต้องมีทุนทรัพย์สูง ขายที่กันแพงเหลือเกิน งั้นดูใกล้หน่อย แถวๆ มวกเหล็ก สระบุรี พอจะให้อารมณ์ใกล้เคียงกันมั๊ย ทุ่งนาป่าเขาเหมือนกัน ห่างจากกรุงเทพแค่ร้อยกว่าโลเท่านั้นเอง ว่าแล้วก็ไปดูให้เห็นกับตา

ทุ่งนา ป่าเขา กลางแดดจ้า

ใครอยากได้ยกมือขึ้น

ชื่นชมที่ (ของคนอื่น) เสร็จเรียบร้อย ระหว่างทางกลับบ้าน แวะพักทานข้าวกันที่น้ำตกเจ็ดสาวน้อย
เด็กๆ หนุกหนาน อยากเล่นน้ำ แต่น้ำเย็นเจี๊ยบเลย

ร่มรื่น น่านอนมาก

โซ๊ยส้มตำ ไก่ทอด ตบท้ายด้วยโค้ก

ถ้าชอบวันหลังมากันใหม่นะลูก

แต่ละคนแต่ละองค์

เอ้า พอกัน ทั้งแม่ ทั้งลูก

ก่อนกลับ ยกมือไหว้พระสองข้างทาง อธิฐานกับท่านว่า ถ้าซักวันนึงมีโอกาสได้เป็นเจ้าของที่ดินแถบนี้ ลูกไม่ขออะไรมาก อยากมีกระต๊อบซักหลัง ปลูกผัก เลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ เก็บเห็ดเก็บหอย เศรษฐกิจพอเพียง น้ำไฟ ไม่ต้อง ขออินเตอร์เน็ตอย่างเดียวนะคร๊า สาธุ